Dokładnie. Zgadzam się. Siłą tego filmu jest sposób w jaki został zrobiony, stworzenie świata, który budzi w widzach emocje, prostota animacji, bo trafia ona głębiej niż powszechnie wychwalane bajki 3D.
Wątpię, by jakiekolwiek próby stworzenia takiego filmu z aktorami potrafiło wywołać takie wrażenia, przynajmniej we mnie.
Zauważalny jest też swoisty podział elementów konstrukcji- strona życia uwarunkowanego politycznie, którego głównym kreatorem jest system, jak i dojrzewanie dziewczyny i jej wewnętrzne rozterki.
Wszystko składa się w przemyślaną całość, którą na pewno warto obejrzeć.

Zgadzam się, film świetny dla każdego: miłośnika komiksów, animacji i dobrego kina:-) Zobaczyłam, że Iran to nie tylko zagorzali islamisci ale normalni ludzie, którzy chcą żyć a nie walczyć. A brutalne zdrzenie dzięcięcych wyobraźeń z dorosłą rzeczywistoącią dotyczy niemal każdego:-) Nie brakuje też dobrego humoru, a babcia jest rewelacyjna:-) Również polecam:-)

100% racji. Wódki ci dać ;-)

Mnie w tym filmie poruszyło to, że w taki prosty sposób( jeśli chodzi o animację) można pokazać tak wiele i tak ważnych treści, bo i sytuację w Iranie i przecież życie Marjane, która musi sama przed sobą przyznać się do swojego pochodzenia i nauczyć się bycia dumną z bycia Iranką. Najbardziej w Persepolis podoba mi się kreacja babci i Boga, czy w tej scenie po próbie samobójczej obok Boga stoi Marks? I bardzo duży plus za nieprzesadzoną grafikę, genialna była.
Przypomina mi to komiks Polki[nie pamiętam nazwiska] o życiu Marzi w PRL-u, zrobiony w bardzo podobny sposób, tyle, że w Polsce nie było krwawo, tylko biednie.

Polecam film też z w sumie banalnego powodu, ale dla mnie np. bardzo zacne było to, że wyraźne i prosto mówili po francusku, a ja ów język gloryfikuję ;-)

Tak, ten film mówi z wdziękiem i lekkością o rzeczach cięższych od ołowiu. To piękne. A obok Boga w tej scenie faktycznie stoi Marks.

Marzi jest świetna i mnie od samego początku "Persepolis" się z nią właśnie skojarzyło. Jej autorką jest Marzena Sowa.

Pozdrawiam

hm, zachęcacie mnie. zresztę sama kreska wygląda zachęcająco.

(choć pewnie załapię sie dopiero na ewentualne dvd ;

Odpowiem tak...

Zachwycająca, cudownie porażająca monochromatyzmem animacja. Satrapi, decydując się na stworzenie filmu, powiedzmy-że-biograficznego, zachwyca prawdziwością, zachwyca kunsztem mieszając tragizm z komizmem, radość ze smutkiem, czułość z bólem, krwawą wojnę i reżim z pozorna stagnacją i spokojem. Czytając wywiad z Satrapi zachwyciło mnie przede wszystkim jedno zdanie – „Do roku 1978 cały świat kojarzył Iran z latającymi dywanami, po roku 79 z reżimem Ajatollahów, a mój kraj nie jest odzwierciedleniem ani jednego ani drugiego”. A „Persepolis” jest tak bardzo osobiste jak to jest tylko możliwe i rzeczywiście odsłania nam czym ten kraj rzeczywiście jest. Osiem gwiazdek, to wręcz za mało.

Grifter poleca !!

Zachwyca mnie to, ze ten film jest tak wyważony, że przez pryzmat życia Satrapi widzimy Iran, który z polskiej perspektywy nie jest w tym filmie aż tak egzotyczny. Przynajmniej ja zawsze sobie wyobrażałam PRL jako jedna wielką szarość.

Mnie totalnie zaskoczył. Szybko mi czas zlecial, aż żałuję, że się skończyło.